słuchacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) 1. «ten, kto słucha czegoś, osoba przysłuchująca się komuś, czemuś» Słuchacze radiowi. Słuchacze byli zadowoleni z prelekcji. 2. «osoba uczęszczająca na wyższą uczelnię, na studium, kursy itp.» Słuchacz akademii… … Słownik języka polskiego
wolny słuchacz — {{/stl 13}}{{stl 7}} uczestnik zajęć i wykładów na wyższej uczelni nie mający uprawnień i obowiązków studenckich : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być, zostać wolnym słuchaczem uniwersytetu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Polnische Sprache — Polnisch (język polski) Gesprochen in Polen, als Minderheitensprache: Litauen, Tschechien, Ukraine, Weißrussland, Deutschland, Großbritannien, Frankreich, USA, Kanada, Brasilien, Argentinien, Australien, Irland, Israel … Deutsch Wikipedia
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
Czerwińsk, Pomeranian Voivodeship — See also: Czerwińsk nad Wisłą Czerwińsk Village … Wikipedia
Smętowo Graniczne — Smętowo Graniczne … Deutsch Wikipedia
drzwi — 1. Chodzić od drzwi do drzwi «żebrać»: Skarżyć się Bogu na głód będziemy mieć prawo dopiero wtedy, gdy wszyscy zaczniemy chodzić od drzwi do drzwi, prosząc o chleb (...). Z. Kossak, Pożoga. 2. Drzwi się gdzieś nie zamykają «gdzieś jest duży ruch … Słownik frazeologiczny
akademik — m III, DB. a, N. akademikkiem; lm M. akademikicy, DB. ów 1. «słuchacz wyższej uczelni; student» 2. «członek akademii instytucji skupiającej uczonych lub artystów» 3. B.=M.; lm MB. i pot. «dom akademicki» Mieszkać w akademiku. 4. daw. «profesor… … Słownik języka polskiego
podchorąży — m odm. jak przym.; lm M. podchorążyżowie 1. «tytuł wojskowy ucznia szkoły oficerskiej lub słuchacza akademii wojskowej nie będącego jeszcze oficerem, przyznawany mu po dwumiesięcznym pobycie w tej szkole; człowiek noszący ten tytuł» ∆ Podchorąży… … Słownik języka polskiego
pojętny — pojętnyni, pojętnyniejszy «łatwo coś pojmujący; bystry, rozgarnięty, zdolny» Pojętny słuchacz, uczeń. Pojętne dziecko. Pojętny pies … Słownik języka polskiego
